En dan....

Ineens bekruipt je het. Het gevoel waar iedereen nu naar benieuwd is ; hoe is het met je? Zo na je reis naar Kenia?
Ik heb de afgelopen dagen heel wat nagedacht maar ook gesproken. En helaas was dit echt niet allemaal positief.
Thuis ben ik niet de gezelligste want mijn gevoel gaat alle kanten op.

Het was heerlijk om zondag gerrit en de kids op schiphol weer te zien. Maar daarvoor hadden we best een lastige reis gehad. De taxi kwam niet op tijd wat veel stress gaf. En toen ik eenmaal op de luchthaven was leek bij mij alles mis te gaan. Ik kwam niet door securetychecks heen, waar christa gewoon doorheen kwam. Mijn koffer was te zwaar en het cijferslot ging maar niet los. Mijn paspoort kon niet gescand worden en zelfs het systeem viel uit bij een computer toen ze met mij bezig waren. Al met al gaf me het een heel onzeker gevoel. En eenmaal in de lucht heb ik bijna 8 1/2 uur met klamme handen gezeten, en helemaal toen we dicht bij Amsterdam waren, waar storm in de lucht zat.

Tja waar de een niet koud of warm van wordt, was mijn zelfvertrouwen ver te zoeken.
En dan komen maandag de eerste verhalen los. Maar ook de realiteit slaat aan wanneer ik 's avonds een kringavond bij woon.
Doordat we vanaf donderdag veel hebben gereisd hebben we weinig slaap uren gehad en veel uren zittend in een auto of vliegtuig doorgebracht. En dat slaat aan.
Wat ben ik moe.....wat voelt alles dubbel zwaar aan. Het liefst zou ik even voor een week verdwijnen. De deur op slot doen en de sleutel weggooien.

Maar ja zo gaat het niet. Dus als ik dan telefoon krijg laat ik mijn emoties gaan. En vertel ik van de positieve dingen, de negatieve dingen.. De schoonheid en de vuilnisbelt. De sympathie en de empathie. De verscheidenheid en de eenheidsworst. En nog heb ik maar een fractie gedeeld. Pffff.
Hopelijk komt er een dag dat het gevoel me niet meer dwars zit. En vind ik weer de relaxedheid en de simpelheid die ik had in Kenia.

Voor nu is het nog hard werken om alles een plek te geven. Dus wie dit nog leest en me misschien spreekt weet dit...... Ik heb nog even de tijd nodig om weer mezelf te zijn.
Maar de eerste stappen zijn gezet.

Liefs andrea