the guesthouse opening

The guesthouse opening

Ik betrap me erop dat ik zo in het engels denk en praat dat ik even moeite moest doen om dit blog in het nederlands te schrijven. 

Vandaag is dan de dag! Het guesthouse zal worden geopend. Vanmiddag om 16:00 zal de bisschop komen om het huis in te wijden en te zegenen.
Daarom hebben we de nieuwe eet-set gauw geregeld.  Ook hebben we stickers voor op de muren gehaald. In kenia zijn de muren zo hard dat je er niet zomaar in de muur kan boren.  Als ze wat ophangen dan zijn het kleden van kant. Helemaal boven aan de muur/plafond vastgemaakt.Ook zie je veel jezus prints vastgeplakt.
Het is een heel gelovig land. Er zijn veel katholieke kerken. Naast het centrum is een kerk en een convent en het centrum wordt geleid door een zuster ludovena.
Daarom is er vanmiddag veel aandacht voor het officiële openen.
Maar om even terug te komen op de stickers ;-) christa wilde zo het guesthouse opleuken. Het is nu erg gehorig door de kale muren. Snel zijn er nog wat gordijnen opgehangen. Zo maakt het al weer een minder holle indruk. Maar het mag  allemaal nog wel wat vrolijker.  Tja én als je dan een kans krijgt als ik om ff creatief te zijn, pak ik het natuurlijk met 2handen aan.
We hebben een  ribbon gekocht voor het officieel doorknippen. Dus ga ik met de stickers aan de slag en ga strikken maken. Zuster ludovena was wel sceptisch toen ze de stickers zag. Dus ik moet het wel goed doen.
De saaie cake's besmeer ik met zelf gemaakte icing (poedersuiker en citroensap). Ook heb ik nog chocola vanuit Holland mee (en nee het is nog lang niet gesmolten) en maak er een appetijtelijke taart van (al zeg ik het zelf).
Héérlijk is het om mijn creatieve brein aan het werk te zetten.
Christa maakt de bedden op van de andere kamers.  Vult ze nog met spulletjes die we gisteren hebben gekocht (mandjes voor de douches, spiegels enz).
En dan is de dag voorbij en zijn we klaar voor het hoog bezoek.
Alle kinderen van het centrum worden naar het guesthouse gebracht.  Heel wat kinderen kunnen niet zelf lopen dus is het een heel gesleep voor de "housemothers" (zij verzorgen de kinderen).
En dan om 16:00is iedereen er. Maar ja het is kenia dus.....geen bisschop.
De kinderen houden zichzelf bezig met zingen en zingen. Wat hebben ze toch een geduld.
Nou dan eindelijk is de bisschop er. En kan de ceremonie beginnen. Er worden meerdere gebeden uitgesproken in het Engels dus we kunnen het goed volgen.  Soms herhalen  de kinderen en ouderen wat de bisschop zegt. Best een mooie gewoonte.  De priester leest een stuk uit de bijbel dat wij wat mogen betekenen voorelkaar in de wereld en dat dit huis tot Zegen zal zijn voor de kids en het centrum. Christa mag nog een speech houden. Zij en mark zijn dit project in 2012 aangegaan en is nu zo goed als af. Alleen de bovenverdieping moet afgerond worden en nog wat andere kleine dingen.
Dat hopen we deze week verder te kunnen regelen.
Er word cake aangesneden en iedereen krijgt een stukje. Wat zijn ze blij. Het is een heel uitstapje zo voor de kids ook al is het 50meter maar verder dan hun verblijf. Ik heb nog een zak snoep meegenomen en kan zo alle kids er 1geven. Nou ja geven? Soms alleen maar in de mond stoppen. Je moest die koppies zien.
Het hele huis word kamer voor kamer afgegaan en gezegend. Daarna volgt er een maaltijd met droog brood voor de kids en voor ons een maaltijd met de nonnen priester sr ludovena en pamela. Sr. Ludovena bedient ons nu wat bijzonder is.
En nu ze het eindresultaat ziet van de stickers zegt ze zelfs.  "You made this house alife". Nou missie geslaagd zou ik zeggen.
We hebben nog een gezellige avond met muziek en dans.
Nou morgen gaan we op naar een rustige dag. Het waren lange dagen maar gelukkig in "the kenyan way". Realy slow.