art-les 2.0
Door: andrea
Blijf op de hoogte en volg Andrea
11 November 2016 | Kenia, Sondu
Hallo allemaal,
Zijn jullie mijn verhalen al niet zat? Ik kan me voorstellen dat je denkt alweer een verhaal. Voor mij is dit blog een goede verwerking. Ff weer alles op een rij. Ik schrijf het altijd 1dag later dus dan is de herinnering nog vers. Nu ik dit schrijf is het vrijdagavond en weer is de stroom uitgevallen. Zo begon vanochtend ook de dag. Stond ik met een ingezeept hoofd en pats...steenkoud water.
Ach alles heeft z'n charme. We hadden zin in opgebakken aardappels met een worstje. De aardappels hadden we vroeg gekookt. Maar ja dat was rond etenstijd ook het enigste wat gekookt was. Toen maar een salade van alles wat we rauw konden eten. Kool, tomaat, wortel, ui en nog wat tonijn uit Nederland en crackers van de AH. We hebben ons prima gered.
Nu even over gisteren. De 2e artles stond op het programma. Christa moest weer heel veel regelen en achteraan. De grootste slag kregen we toen we hoorden dat er een watertank lek is. De tank zit in de grond en moet gerepareerd worden. Een tegenslag van over de 1000euro. Het is nu net na de winter voor kenia en het regent te weinig. Dus nu al water te kort en dan ook een tank kapot. We proberen in Nederland een fonds aan te boren. En wie weet dat er nog meer mensen nog hadden willen doneren en het steeds waren vergeten, misschien nu wel wat kwijt kunnen. Zie voor rekening nr website BONDOKIDS. NL
Verder vermaak ik me prima met de kleinsten te bezoeken. Ze juichen het uit als ik langs kom. Ik heb ballonnen voor ze mee. Even wat aandacht , even een aai over hun bolletje.
Smiddags ga ik met de jongelui aan de slag. Weer een tandje hoger qua verf les. Ik heb al goed inzicht wie wat kan. We hebben enorme lol met elkaar. Het is zo bijzonder om te zien hoe snel sommigen zich ontwikkelen. En de vorige keer vonden sommigen het werk van elkaar "ugly". Nou dat doen ze niet meer. Ik zie dat ze elkaar aanmoedigen.
Ik heb ook 2juffen die alles zo interessant vinden. Ik gebruik hun ten volle. Ze kijken verbaasd als ik grijs maak met zwarte en witte verf.
Ik krijg een idee. Ik geef hun een bakje en laat hun zelf ontdekken welke kleuren je kunt krijgen door te mengen.
Ik heb allerlei verschillende verf projectjes gemaakt. Ook zelf "kleurplaten" getekent.
Een meisje heeft alle opdrachten gemaakt en vraagt en nu? Ze is heel pienter dus daag ik haar uit zelf iets te verzinnen.
Ze gaat aan de slag. Later laat ik haar een tekening van mijzelf natekenen. Maar dan vraagt ze "will you teach me?". Ook de juffen komen erbij. Nou daar zit ik dan de juffen te leren hoe ze zelf wat kunnen maken ipv dure kopie's te maken.
Met de 2e groep laat ik de juffen hun gang gaan. Nou ze kijken me even bang aan...en toch gaan ze ermee aan de slag. Een paar grote meiden helpen ook mee. En zo zie ik wat ontstaan wat na mijn vertrek over genomen kan worden. Hoe heerlijk is dat!!!
Nou ik zou zeggen laat de foto's voor zich spreken.
Zijn jullie mijn verhalen al niet zat? Ik kan me voorstellen dat je denkt alweer een verhaal. Voor mij is dit blog een goede verwerking. Ff weer alles op een rij. Ik schrijf het altijd 1dag later dus dan is de herinnering nog vers. Nu ik dit schrijf is het vrijdagavond en weer is de stroom uitgevallen. Zo begon vanochtend ook de dag. Stond ik met een ingezeept hoofd en pats...steenkoud water.
Ach alles heeft z'n charme. We hadden zin in opgebakken aardappels met een worstje. De aardappels hadden we vroeg gekookt. Maar ja dat was rond etenstijd ook het enigste wat gekookt was. Toen maar een salade van alles wat we rauw konden eten. Kool, tomaat, wortel, ui en nog wat tonijn uit Nederland en crackers van de AH. We hebben ons prima gered.
Nu even over gisteren. De 2e artles stond op het programma. Christa moest weer heel veel regelen en achteraan. De grootste slag kregen we toen we hoorden dat er een watertank lek is. De tank zit in de grond en moet gerepareerd worden. Een tegenslag van over de 1000euro. Het is nu net na de winter voor kenia en het regent te weinig. Dus nu al water te kort en dan ook een tank kapot. We proberen in Nederland een fonds aan te boren. En wie weet dat er nog meer mensen nog hadden willen doneren en het steeds waren vergeten, misschien nu wel wat kwijt kunnen. Zie voor rekening nr website BONDOKIDS. NL
Verder vermaak ik me prima met de kleinsten te bezoeken. Ze juichen het uit als ik langs kom. Ik heb ballonnen voor ze mee. Even wat aandacht , even een aai over hun bolletje.
Smiddags ga ik met de jongelui aan de slag. Weer een tandje hoger qua verf les. Ik heb al goed inzicht wie wat kan. We hebben enorme lol met elkaar. Het is zo bijzonder om te zien hoe snel sommigen zich ontwikkelen. En de vorige keer vonden sommigen het werk van elkaar "ugly". Nou dat doen ze niet meer. Ik zie dat ze elkaar aanmoedigen.
Ik heb ook 2juffen die alles zo interessant vinden. Ik gebruik hun ten volle. Ze kijken verbaasd als ik grijs maak met zwarte en witte verf.
Ik krijg een idee. Ik geef hun een bakje en laat hun zelf ontdekken welke kleuren je kunt krijgen door te mengen.
Ik heb allerlei verschillende verf projectjes gemaakt. Ook zelf "kleurplaten" getekent.
Een meisje heeft alle opdrachten gemaakt en vraagt en nu? Ze is heel pienter dus daag ik haar uit zelf iets te verzinnen.
Ze gaat aan de slag. Later laat ik haar een tekening van mijzelf natekenen. Maar dan vraagt ze "will you teach me?". Ook de juffen komen erbij. Nou daar zit ik dan de juffen te leren hoe ze zelf wat kunnen maken ipv dure kopie's te maken.
Met de 2e groep laat ik de juffen hun gang gaan. Nou ze kijken me even bang aan...en toch gaan ze ermee aan de slag. Een paar grote meiden helpen ook mee. En zo zie ik wat ontstaan wat na mijn vertrek over genomen kan worden. Hoe heerlijk is dat!!!
Nou ik zou zeggen laat de foto's voor zich spreken.
-
11 November 2016 - 21:16
Lisette:
Hoi Andrea
Je verveeld me niet hoor met je verhalen!
Ik wil als je terug bent en er aan toe bent je andere verhalen ook graag horen.
Mooi te lezen hoe je weet te motiveren tot eigen creativiteit.
Succes en een dikke knuffel.
Lizet -
12 November 2016 - 09:01
Wout & Eef:
Hoi Andrea, ik kreeg net een openbaring waarom de stroom net op dat moment uitviel; jij moet gewoon je hoofd koel houden. Met al die prikkels om je heen kun je wel over verhit raken.
Laat je inspireren om te kunnen inspireren, want de grote Inspirator houdt van inspireren.
Gezegende dag -
12 November 2016 - 12:03
Mieke:
Hoi Andrea
Ons vervelen met je verhalen...mij verveel je in ieder geval niet. En ik lees de verhalen van Christa ook, dus dubbel op.
Wat een succes, nog een week kun je de kinderen en juffen nog inspireren, ze zullen jullie missen.
Groetjes, Mieke -
12 November 2016 - 14:03
Heleen:
Mooi om te lezen, Andrea. Het lukt me niet om alles te volgen maar wat ik lees is heel erg tot de verbeelding sprekend! Ik kan me voorstellen dat dit voor jou ook een goede manier van verwerken is. En altijd mooi om terug te lezen, ook als je weer in Nederland bent. Geniet van wat je doet en kunt doen! Veel zegen gewenst!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
